siyah

kör bir karanlık ustelik hiç bir ses yok bugun hayattaki ilk gunum ve daha ilk gunden yalnızım aradığım bir el nerede bize söylenen renkler hani annemin gözlerindeki sevgi dolu bakışlar yoksa aldatıldıkmı ama olmaz Tanrı aldatmaz aldatmadıda. Şart değilki görmek yada sesini duyabilmek elini uzattiğında onun sıcaklıgını hıssetmekte ayrı bır duygu yada dustugunde gozlerının onu aramasındansa sıcaklıgını beklemekde bambaşka birşey ... hatta sevebilmek

bugun bir film izledim ve oradaki karakter yukarıda bahsettıgım gıbıydı sankı ben dım onun yerınde olan sankı gozlerım gormuyor duyamıyordum ızlerken bana yol gosterecek bır el aramadım desem yalan söylerim yada her yönüyle karanlık bır ınsanın sevgısını kıskanmadım desem. hayat kısa ve yapacak çok şeyimiz var ve kader elleriyle konusmayı ogreten bı hoca gıbı kımı zaman sevıyor kımı zamansa en sert tokatıyla sallıyor her tokat bırazdaha kuvvet verıyor ayaklarıma hadı durma devam et....